VİCDAN ARANIYOR!

Toplum olarak gerçekten hiç iyi değiliz. İnsanların kalpleri belki de taştan daha katı bir maddeye dönüşmüş biz geç farkına varıyoruz. Artık ülkede o kadar çok şey oluyor ki, televizyonu açıp haber, dizi hiçbir şey izlemek istemiyorum. Gerçekten soğudum.

Geçenlerde televizyon da esnafın birinin Suriye’li bir çocuğu dükkanının önünde ki bisiklete dokundu diye peşinden koşup, kaldırıp yere atmasına şahit olmuştuk. Ülkece bunu şokunu yaşarken bir de götürülürken adliyeye ‘’Pişmanım’’ diyor defalarca. Pişman olsan ne olur ki? Sen küçücük bir çocuğa dayanmaz, katlanamaz hale gelmişsin. Hem de ortada hiçbir sebep yokken. Tüm bunların dışında bir de ‘’Aman bunlar geldi, huzurumuz kaçtı.’’ ‘’Bunlara maaş bağlayacaklar, biz çok iyi geçiniyoruz sanki’’ diye tepkiler de dolaşıyor ortalıkta. Evet, ülkemiz de işsizlikten tutun sokaklarda aç kalan çocuklara kadar birçok zorluk yaşayan, bu ülkenin vatandaşları var değil mi? Ama kardeşim! Sen bir bak sana bana. Zamanında ‘’onlar bizim kardeşlerimiz, onlara laf eden çekip kendi gitsin’’ diyen sen değil miydin söyle bir bakayım bana? İnsanların evini, yurdunu bırakıp kaçmasına destek verirken, ekran karşısında bunu şehvetle izlerken sorun yok muydu yani ne olmasını bekliyordun? Ee şimdi de bu ülkenin vatandaşı olacaklar, durma buna da ses çıkar şimdi. Ama yok duruma bağlı tepki veriyorsun sen anladım. Ha olay sana sıçradı mı her şey adaletsiz oluyor değil mi? Baştan hesap edemedin tabi zoruna gitti.

Bir de buradan başka bir konuya değinelim. Parkta kendi halinde oynayan Suriyeli bir çocuk var. Elinde kamerası olan bir mahluk, başka biri aracılığıyla önce çocuğa bulaşıp ardından  ‘’Uçak geliyor, bomba atacaklar.’’ diye korkutup çocuğun sağa sola saklanmaya çalışmasını kahkahalarla izliyorlar. İnsanlığın çivisinin çoktan çıktığının garantisini veren başka bir olay. Ne destek, ne eziyet maşallah!

Ha bir de bitmek bilmeyen, çığırından çıkmış sapkın haberler! Üstü birileri tarafından örtülen tecavüz haberleri. Sansar'da ki (bana göre sansar hepsi) erkek çocuklarına tecavüz haberleri ve 3 yaşında ki erkek bebeğe üvey babası tarafından tecavüz ediliyor ve anne bunu bildiği halde hastaneye düştü diye götürüyor. Bebeğin tecavüzden iç organları parçalandığı için 11 günlük yaşam savaşını hastanede kaybettiği öğreniliyor. İnanın yazarken elim titredi, midem allak pullak oldu. Bir de affedersiniz ateşi başına vurmuş bir annenin kendi oğlunu katlettirmesi haberi vardı. Bu olayların üstü neden kapatılıyor hiç düşündünüz mü ya da anlayan var mı sebebini? Ben gerçekten anlamak istemiyorum böyle bir vahşeti. Onca şeye rağmen bana kalkıp bir şeyleri savunmaya, kendi fikirlerini ivedilikle dayatmaya çalışan, boşuna nefes aldığına inandığım insanlar mevcut. Güler misin, ağlar mısın haline? Bunların hemen ardından da fışkıran garip fetvalar var. İnsan hayret ediyor. Allah ıslah eylesin diyebiliyorum sadece. Peki kardeşim sen üstü örtülen bu iğrenç haberin nesini savunuyorsun bana? Hiç mi vicdanın yok ya da hiç mi insan olamadın bugüne kadar? Ama olayın ne olduğunu biliyorum. İşte bunlar hep yan cebimin müslümanlığından kaynaklanıyor. Yan cebim dolsun, kime ne olursa olsun güruhu.

Öte yandan her gün gelen şehit haberleri... Kalpleri kan ağlamaktan yorulmuş tepkisiz kalan, alışmak zorunda bırakılan bizler ve herkes kendi kaderinin mahkumudur kafasında dolanıp yine sadece seyirci kalanlar... Gereksiz bir tartışma boyutunun seviyesizleşme ihtimaliyle yüz yüze geldiğimde, konunun bitimine karar veririm. Çünkü arkadaşım sen anlamıyorsun değil, anlamak istemiyorsun. Olayı kavramak istemeyen birine de çene çalıp kendimi yormaya niyetim yok. Bu kesinlikle politik ya da nefret içerikli bir yazı değil, birtakım sorunsalı içeren gayet özgün bir eleştiri. Herkes farklı düşünebilir, herkes kendini farklı yansıtabilir. Zevkler ve renkler tartışılmaz derler ya, aslında ben çok güzel tartışırım ama değmez işte. Bu da benim düşüncem.

Kısacası kaybolan vicdanlar için yine geriye kalan vicdanlardan bir ekip kurduk, aramaya koyulduk. Bir gün bulunur inşallah. 

Herkesin Regaip Kandili Kutlu Olsun.

Daha mutlu, huzurlu bir ülke, en önemlisi insan olabilmenin niteliklerini herkesin taşıdığını görebilmenin dileğiyle…