SESSİZLİK

Karanlık bir çıkmaz sokak gibi,

Sessizleşmiş kalbim

Ağır ağır adımlarla ilerliyorum,

Kendimle yüzleşmek için.

Yere düşen yağmur damlası kadar,

Hafif ve narin olmuşum. 

Düştüğüm anda dağılıyorum sanki,

Parçalanmış gibi. 

Konuşmuyorum. 

Sadece her insanın yaptığını,

Yüreğimin sesini dinliyorum. 

Hata yapıyorum belki de,

Saçmalıyorum inat değil mi işte.

Pes etmiyorum yine de. 

Soğuk ve suratsızım şimdilerde,

Kabayım herkese, 
Bir nefes kadar sessizim
Sallanan bir beden gibi sarhoş

Kalbim paramparça şimdi.
Kafamı nereye dönsem görünmez bir ışık.
Bakıyorum öylece,
Sorguluyorum zihnimde,
Kendimi bulmak istiyorum ben.
Tamamıyla kaybolmadan önce ...

- İlknur Doğan (Kısanın Güncesi)