Toplum
olarak gerçekten hiç iyi değiliz. İnsanların kalpleri belki de taştan daha katı
bir maddeye dönüşmüş biz geç farkına varıyoruz. Artık ülkede o kadar çok şey
oluyor ki, televizyonu açıp haber, dizi hiçbir şey izlemek istemiyorum. Gerçekten
soğudum.
Geçenlerde
televizyon da esnafın birinin Suriye’li bir çocuğu dükkanının önünde ki
bisiklete dokundu diye peşinden koşup, kaldırıp yere atmasına şahit olmuştuk.
Ülkece bunu şokunu yaşarken bir de götürülürken adliyeye ‘’Pişmanım’’ diyor
defalarca. Pişman olsan ne olur ki? Sen küçücük bir çocuğa dayanmaz, katlanamaz
hale gelmişsin. Hem de ortada hiçbir sebep yokken. Tüm bunların dışında bir de ‘’Aman
bunlar geldi, huzurumuz kaçtı.’’ ‘’Bunlara maaş bağlayacaklar, biz çok iyi
geçiniyoruz sanki’’ diye tepkiler de dolaşıyor ortalıkta. Evet, ülkemiz de
işsizlikten tutun sokaklarda aç kalan çocuklara kadar birçok zorluk yaşayan, bu
ülkenin vatandaşları var değil mi? Ama kardeşim! Sen bir bak sana bana. Zamanında
‘’onlar bizim kardeşlerimiz, onlara laf eden çekip kendi gitsin’’ diyen sen değil
miydin söyle bir bakayım bana? İnsanların evini, yurdunu bırakıp kaçmasına
destek verirken, ekran karşısında bunu şehvetle izlerken sorun yok muydu yani
ne olmasını bekliyordun? Ee şimdi de bu ülkenin vatandaşı olacaklar, durma buna da ses çıkar şimdi. Ama yok duruma bağlı tepki veriyorsun sen anladım. Ha olay sana sıçradı mı her şey adaletsiz oluyor
değil mi? Baştan hesap edemedin tabi zoruna gitti.
